Runen - Runenorakel

Het runenschrift is een erg oud schrift, dat door de oude Germaanse volkeren in Noord-europa, Ijsland, Groot-Britannie en Scandinavie werd gebruikt. Het heeft zekere overeenkomsten met het latijnse of hebreeuwse alfabet. Wat de oorsprong van dit schrift aangaat, tast men net zoals bij de oorsprong van het germaanse volk zelf, in het duister.

Het schrift zelf bestaat vooral uit rechte en hoekige lijnen, vermoedelijk omdat deze makkelijk in steen of hout kunnen worden gekerfd. Elke letter kreeg een magische betekenis. Door de opkomst van het Christendom eind vijfde eeuw, werd dit schrift terug gedrongen, en door het Latijnse alfabet vervangen.

Als orakelinstrument werd elke runenteken op een steen gekerfd, zodat men 24 stenen had. Deze werden dan geworpen, waardoor men de toekomst zou kunnen voorspellen. In het moderne systeem werd een blanco steen toegevoegd, zodat men 25 stenen heeft. Deze worden op een matje „geworpen“, waardoor men aan de hand van de combinaties de toekomst kan voorspellen.

Traditioneel is de plaats en het segment waarop de stenen „landen“ doorslaggevend voor de voorspelling. Deze vorm van waarzeggerij is nog steeds populair, maar dimde desalnietemin door de verbreiding van de kaarten, aan populariteit in.

© MediumAngel